Часы
Стрелок
на часах торопливый пульс
Слёзы на глазах душат - ну и пусть
Дышим, но не в такт, значит, вышло так
Вернусь
Переулков шум, я пока дышу
Капли по стеклу, в улицы спешу
Время попрошу - может, я ещё прощу
Даришь глазам моим свой одинокий дым
В мире ненужных слов вдвоём молчим
Прячешь усталый взгляд, сердце зовёт назад
Но, вопреки всему, часы спешат
Снова у окна до пяти утра
В этих вечерах ты теперь одна
Потеряла суть, только бы вздохнуть чуть-чуть
Стружкою из глаз побежала тушь
Пишешь свой рассказ - осень наших душ
Просто я уже больше не вернусь сюда
Даришь глазам моим свой одинокий дым
В мире ненужных слов вдвоём молчим
Прячешь усталый взгляд, сердце зовёт назад
Но, вопреки всему, часы спешат
Даришь глазам моим свой одинокий дым
В мире ненужных слов вдвоём молчим
Прячешь усталый взгляд, сердце зовёт назад
Но, вопреки всему, часы спешат
*******
Saatler
Saatin
ibresi takırtılı nabız
Yaşlar gözlerde boğuyorlar – e, olsun
Nefes alıyoruz, ama uyumlu değil, demek ki öyle denk geldi
Döneceğim
Patikalar gürültülü, ben hala nefes alıyorum
Camlarda yağmur damlaları, sokaklarda acele ediyorum
Zamana soracağım – olabiliri, yine affedeceğim
Yaşlar gözlerde boğuyorlar – e, olsun
Nefes alıyoruz, ama uyumlu değil, demek ki öyle denk geldi
Döneceğim
Patikalar gürültülü, ben hala nefes alıyorum
Camlarda yağmur damlaları, sokaklarda acele ediyorum
Zamana soracağım – olabiliri, yine affedeceğim
Gözlerimi
tek dumanına hediye edersin
Dünyada söze gerek yok birlikte susuyoruz
Gizliyorsun yorgun gözlerini, kalp geri çağırıyor
Her şeye rağmen, saatler acele ediyorlar
Dünyada söze gerek yok birlikte susuyoruz
Gizliyorsun yorgun gözlerini, kalp geri çağırıyor
Her şeye rağmen, saatler acele ediyorlar
Sabah
beş’e kadar yine pencerede
Bu tür akşamlarda artık sen teksin
Maddesini kaybetmiş, sadece az-az nefes ala bilmek için
Gözlerinden rimel parçaları akmış
Kendi hikâyeni yazıyorsun – ruhumuzun güz’ü
Yalnız ben artık buraya dönmeyeceğim
Bu tür akşamlarda artık sen teksin
Maddesini kaybetmiş, sadece az-az nefes ala bilmek için
Gözlerinden rimel parçaları akmış
Kendi hikâyeni yazıyorsun – ruhumuzun güz’ü
Yalnız ben artık buraya dönmeyeceğim
Gözlerimi
tek dumanına hediye edersin
Dünyada söze gerek yok birlikte susuyoruz
Gizliyorsun yorgun gözlerini, kalp geri çağırıyor
Her şeye rağmen, saatler acele ediyorlar
Dünyada söze gerek yok birlikte susuyoruz
Gizliyorsun yorgun gözlerini, kalp geri çağırıyor
Her şeye rağmen, saatler acele ediyorlar
Gözlerimi
tek dumanına hediye edersin
Dünyada söze gerek yok birlikte susuyoruz
Gizliyorsun yorgun gözlerini, kalp geri çağırıyor
Her şeye rağmen, saatler acele ediyorlar
Dünyada söze gerek yok birlikte susuyoruz
Gizliyorsun yorgun gözlerini, kalp geri çağırıyor
Her şeye rağmen, saatler acele ediyorlar
0 yorum:
Yorum Gönder